Любоў Іванаўна Канановіч нарадзілася 11 лістапада 1932 г. у в. Галева Пінскага павета Палескага ваяводства (цяпер Аснежыцкага сельсавета Пінскага раёна Брэсцкай вобласці) у сялянскай сям’і. У гады Вялікай Айчыннай вайны перажыла нямецка-фашысцкую акупацыю. Бацька ваяваў на фронце, маці дапамагала партызанам. Пасля вайны Люба атрымала няпоўную сярэднюю адукацыю ў мясцовай школе.

Барыс Львовіч Шапашнік нарадзіўся 17 снежня 1902 г. у г. Пінску Мінскай губерні (цяпер Брэсцкай вобласці) у беднай шматдзетнай яўрэйскай сям’і. Бацькі імкнуліся даць дзецям адукацыю. Барыс наведваў пачатковую 4-класную школу, а затым вышэйшае 4-класнае вучылішча, якое не закончыў з-за недахопу сродкаў, але займаўся самаадукацыяй.

Уладзімір Сямёнавіч Козыр нарадзіўся 25 кастрычніка 1922 г. у в. Вялікая Аляксандраўка Херсонскага павета Адэскай губерні (цяпер — г. п. Вялікая Аляксандраўка Берыслаўскага раёна Херсонскай вобласці). У час Вялікай Айчыннай вайны яго бацька быў адным з арганізатараў партызанскага руху, расстраляны нямецкімі акупантамі ў г. Паўлаградзе. Тая ж доля спасцігла маці і брата. Выратавацца ад пераследаванняў акупантаў удалося толькі самаму малодшаму брату Уладзіміра.

Рыгор Мікалаевіч Мігай нарадзіўся 2 мая 1927 г. у в. Глухавічы Брагінскага раёна Гомельскай вобласці ў сялянскай сям’і. Вучыўся ў мясцовай школе, дапамагаў бацькам па гаспадарцы. У галодны час нямецка-фашысцкай акупацыі дапамагаў сям’і выжыць, падлеткам выконваў цяжкую фізічную работу. У 1944 г. застаўся сіратой. Па накіраванні камсамола паступіў на вучобу ў школу фабрычна-завадскога навучання пры Чарнобыльскім суднарамонтным заводзе (Украінская ССР).

Пётр Якаўлевіч Грыцук нарадзіўся 7 ліпеня 1927 г. у в. Імянін Драгічынскага павета Палескага ваяводства (цяпер Драгічынскага раёна Брэсцкай вобалсці) у сялянскай сям’і. Пачаткавую адукацыю атрымаў у мясцовай польскамоўнай школе. Пасля ўз’яднання Заходняй Беларусі з БССР вучыўся на роднай беларускай мове, у 1941 г. закончыў 6 класаў Імянінскай няпоўнай сярэдняй школы. Рана пачаў працаваць, дапамагаючы бацькам весці ўласную гаспадарку.

Ціхан Якаўлевіч Кісялёў нарадзіўся 12 жніўня 1917 г. у в. Агародня Дабрушанскай воласці Гомельскага павета Магілёўскай губерні (цяпер у Добрушскім раёне Гомельскай вобласці) у сялянскай сям’і. У 1936 г. скончыў Рэчыцкае педагагічнае вучылішча, у 1941 г. — Гомельскі педагагічны інстытут. З 1936 г. настаўнічаў у школах Ельскага раёна Гомельскай вобласці, выкладаў беларускую мову і літаратуру.

Міхаіл Калістратавіч Дубінка нарадзіўся 23 чэрвеня 1937 г. у в. Хідры Навасёлкаўскай гміны Кобрынскага павета Палескага ваяводства (цяпер аг. Хідры Кобрынскага раёна Брэсцкай вобласці). Малым дзіцём перажыў нямецка-фашыскую акупацыю. У 1945 г. Міхаіл пайшоў у мясцовую школу, скончыў сямігодку. Бацька, Калістрат Іосіфавіч, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, і маці, Ганна Ігнацьеўна, з малалецтва выхоўвалі ў сваіх дзяцей любоў да зямлі, прывучаючы да нялёгкай хлебаробскай справы.

Аляксандр Мітрафанавіч Бабко нарадзіўся 12 лютага 1932 г. у в. Дуброўна Сталовіцкай гміны Баранавіцкага повета Навагрудскага ваяводства (цяпер Крошынскага сельсавета Баранавіцкага раёна Брэсцкай вобласці) у сялянскай сям’і. З дзяцінства Аляксандр далучыўся да цяжкай сялянскай працы, дапамагаў бацьку, Мітрафану Іосіфавічу Бабко, і маці, Марыі Аляксандраўне. Дзіцём перажыў нямецка-фашысцкую акупацыю (1941–1944). Пасля вызвалення Беларусі бацька быў прызваны ў Чырвоную армію, загінуў на фронце ля г. Беласток восенню 1944 г.

Генрых Міхайлавіч Траццяк нарадзіўся 29 чэрвеня 1937 г. у в. Літва Дараўскай гміны Баранавіцкага павета Навагрудскага ваяводства (цяпер Ляхавіцкага раёна Брэсцкай вобласці) у сялянскай сям’і. Бацька, Міхаіл Васільевіч Траццяк, і маці, Аляксандра Іванаўна, вельмі любілі зямлю, на якой жылі і лічылі, што менавіта яна дае чалавеку сілы.

Абрам Аронавіч Мацкоўскі нарадзіўся 20 чэрвеня 1917 г. у г. Клімавічы Магілёўскай губерні ў рабочай сям’і. Рана пачаў працоўную дзейнасць. З 1933 г.— машыніст на пладова-ягадным заводзе, мадэльшчык на мэблевай фабрыцы ў Клімавічах.